Over ons
Vlas en linnen zijn verweven met ons dagelijks leven. Al staan we daar nauwelijks bij stil. Bij Texture doen we dat wél. En vertellen we ragfijn het verhaal van de ooit zo welvarende vlasnijverheid. Van naaldje tot draadje. Met respect voor het verleden, vakkundig gehuld in een eigentijds kleedje.
Van verzameling tot museumcollectie
Wat is vlas?
Begin jaren zestig blijven steeds meer leerlingen van Bert Dewilde het antwoord schuldig. De Kortrijkse onderwijzer wil het streekverhaal van de belangrijkste economische activiteit in het zuiden van West-Vlaanderen niet verloren laten gaan en start met een verzameling werktuigen, kledij, foto’s en boeken. Die collectie groeit in 1982 uit tot het Nationaal Vlasmuseum.
Spin-off
George Bush, Michail Gorbatsjov, Margaret Thatcher: allemaal komen ze langs bij de enthousiaste vrijwilligers in de Beeuwsaerthoeve. Die barst door de groeiende collectie uit haar voegen en krijgt in 1998 een tweede vleugel. Het Kant- en Linnenmuseum toont hoe vlasvezels worden verwerkt tot diverse producten aan de hand van levensechte taferelen.
Terug naar het water
In 2000 dragen de vrijwilligers beide musea over aan de stad. Maar beetje bij beetje verdwijnen de mensen die de vlas- en textielnijverheid van dichtbij meemaakten. Een herprofilering dringt zich op. Het museum neemt zijn intrek in een vlasverzendhuis uit 1912 in het centrum van Kortrijk en krijgt in 2014 een nieuwe naam: Texture.
Drie dimensies
Het imposante pakhuis aan de oevers van de Leie ademt vlasgeschiedenis. Net als de expo zelf. Het pand biedt plaats voor drie moderne belevingsruimten. Elk belichten ze een ander aspect van de linnen- en vlasnijverheid. Laat je meenemen in een diepgeworteld verhaal over straf vak- en ondernemerschap, gedurfde innovatie en West-Vlaamse wendbaarheid.
Historisch gebouw, gouden toekomst
Kroon op het werk
Het vlas werd in de Leie gelegd om te ‘roten’. Door de blootstelling aan water kwamen de vezels vrij die daarna door Engelse spinnerijen tot linnen werden verwerkt. De hoogwaardige kwaliteit van het Leievlas schonk de rivier haar bijnaam: de Golden River. Het inspireerde de ontwerpers van noAarchitecten tot een kroonvormige extra verdieping in goud.
Industrieel erfgoed
Het pakhuis van de Linen Thread Company is één van de belangrijkste overblijfselen van de vlasnijverheid. Het Britse bedrijf werkte samen met grote Ierse en Schotse spinners en drukte de prijzen door groepsaankopen. Tot grote ontevredenheid van de lokale vlassers die het gebouw al spottend ‘het Engels syndicaat’ noemden. De Britten verdwenen, het industriële karakter bleef overeind.
Museaal concept
Een eeuw later herbergt het pand een hedendaags museum. Naast een onthaal, polyvalente ruimte, bistro, atelier en kantoren vind je op het gelijkvloers ook de Wonderkamer, een museumlabo over actuele vlastoepassingen. In de bovenliggende Leiekamer wandel je door de geschiedenis van de vlasindustrie en onder de gouden kroon, in de Schatkamer, krijg je een exclusieve inkijk in de uitzonderlijke textielcollectie.
Creatieve hotspot
Texture kijkt uit op de Leie, dé poort naar het industrieel erfgoed van de streek. De nabijheid van het historische hart van Kortrijk maakt het museum tot een uitgelezen halte voor wandelaars, fietsers en zelfs pleziervaarders. Een masterplan voor de verdere opwaardering van de eeuwenoude en levendige Overleie-wijk verankert het gebouw op korte termijn nóg steviger in de lokale gemeenschap.